Memleketim Pınarhisar
Çocukluğumun, gençliğimin geçtiği şehir
İnsanların birbirini ismen ya da cismen tanıdığı küçük şehir.
Girişte sizi askeriye ve onun karşısında tek sıra ve en fazla 2 katlı müstakil evler karşılar. Samimi, sıcak ve içtenlikle kucaklıyor sizi.
Pınarhisar çok yavaş, kaplumbağa hızıyla büyüyen bir şehir. Hem kentleşme adına hemde insan beyni adına söylüyorum, maalesef.
Şehrimde son yıllara kadar 8 Kasım Kurtuluş Bayramı coşkuyla ve çok eğlenceli bir şekilde kutlanıyordu. Gurbette olanlar o gün orada olmaya çalışır her zaman. Maalesef hükümet bayramlara güzel bir el attı ve büyüsü bozuldu :(
Son zamanlarda ne kadar zıvanadan çıksa da kendini sevdirdiği çok yönü var şehrimin.
Bu fotoğraflar elime nereden geçti, ne zaman geçti inanın hatırlamıyorum :) Bilgisayarımda arşivde duruyor senelerdir. Sizlerle paylaşmak istedim eski Pınarhisar'ı. Güzel ve keyifli seyirler. Bilenler için çok anlamlı fotoğraflar var :)
Mezun olduğum ilkokulum, Koloğlu İlkokulu. Zamanının Kaymakamı, Sadullah Koloğlu (Arap Kaymakam) tarafından yaptırılmış tarihi bir bina.
Her zaman geçmiş zamanda yaşamak istemişimdir. O yaşam çok hoşuma gider. Arada açıp bu resimlere bakıp hayaller kurarım. Size de tavsiye ediyorum ;)
Ne desemki. Lüleburgazlıyım. Tatillerim yazlarım iğneada da geçti. Orayagiderken hep geçtik pınarhisar dan.zaten ne farkederki oralarda yaşayanlar için ha burgaz ha pınarhisar. Çok çok çok mutlu oldum ben bu yazıyı görünce
YanıtlaSilAaaaa çok sevindim. Hemşehriyiz yani. Benim babamda Lüleburgazlı.Bir ayağımız orada. Zaten senin de dediğin gibi Lüleburgaz ya da Pınarhisar ne fark eder ki? Çok sevindim tanıştığıma Nihancım. Bağlantıyı koparmayalım.Sevgiler.
YanıtlaSilbende çok memnun oldum. koparmayalım elbette.
YanıtlaSil