Zaman Yönetimi

2 aydır zamanımı yönetmeye çalışıyorum. (daha önce bahsetmiştim)

%90 başarı sağladım. Ama hala oturtamadığım şeyler var. 

Yağız'ın uykusu, yemesi, içmesi, oyununu bile yönetmeye başladım. Aslına hiç istemediğim bir şey bu. Çünkü Yağız bu konuda özgür olsun istiyordum. 

Ancak çalışan anne olmak burada dezavantaj sağlıyor. 

Hayatınız daha doğrusu gününüz, çocuğunuz, ev işleri, spor, iş hayatında müşteriler, bitirmeniz gereken projeler, yeni sözleşmeler, koşuşturmalar,... ile geçtiği için bu durumu bir programa oturtmak zorunda kalıyorsunuz. 

Ki burada 1 saat kendime vakit ayırabiliyorsam çok şanslıyım. 

İşte o zaman kitap okuyorum, blogumla ilgileniyorum.Ve ben şuan çok şey başardığıma inanıyorum.

  Hayatımdan çok memnunum ve inanıyorum ki ofisimin tadilatı biter bitmez daha da düzene gireceğim. 

Yağız'ı henüz kreşe vermeyi düşünmüyorum. 3 yaşına kadar bu şekilde idare edeceğim. 

Çok sevdiğim eğitimci bir arkadaşım var, Büşra. 

Onun özellikle tavsiyesidir bu durum. 3 yaşına kadar verme, anne ve babadan ayrılma çocukta özgüven eksikliği yaratır demişti. 

Benim de böyle bir imkanım varken neden kullanmayayım. Evet zorlanıyorum ve zorlanacağım. Ama cefa çekmeden sefa sürülmezmiş. 

Anne olmak kolay değil.

 Çocukta yaparım kariyerde ilkesi burada devreye girerek beni rahatlatıyor. 

Bakalım ilerleyen zamanda beni neler bekliyor.