Akşam oğlumu uyuttuktan sonra aldım elime filtre kahvemi,
şöyle bir dinleneyim dergileri karıştırayım dedim. Derken düşüncelere dalmışım. Birden kendimi
ihmal ettiğim şeyler ya da kişiler var mı diye düşünürken buldum. İhmal ettiğim
kişi yok aslında. Artık kendime değer vermeyi ve zaman ayırmayı öğrendim. Herkes
hak ettiği kadar değer görüyor benden.
İhmal ettiğim çok şey var aslında. Doğumdan sonra özellikle.
Aslında ihmal etmek demeyelim de az zaman ayırmak ya da zaman ayıramamak daha
doğru bir tabir olacak. Kendime, kitap ve dergi okumaya, sinemaya, hobilerime,
üst kattaki dükkânlaraJ,
takip ettiğim internet siteleri ve bloglara tam anlamıyla zaman ayıramıyorum.
Aslında az zaman ayırabiliyorum. Yağız başka şeylerle ilgilendiğim zaman,
mesela ev temizliği, mutfak ya da örgü, hemen dikkat çekmek için bağırmaya
başlıyor. Tabi ki Yağız benim için daha önemli, o yüzden o anda ne yapıyorsam
hemen bırakıyorum. Yani ihmal
ettiklerimi bir kez daha ihmal ediyorum. Ama oğlum için her şeye değer J
0 yorum:
Yorum Gönder