Farklı dünyaları var çiçeklerin. Kokuları, duruşları, güneşe
nazları, yaprakları, toprakları farklı işte. Her zaman çiçek bakmak
istemişimdir. Tam arkadaşlık kurmaya başlıyorum ayrılmak zorunda kalıyoruz. İlk
zamanlar kedilerim Gümüş ve Beter düşmandı çiçeklerime. Aslında sıralama şuydu:
Beter çok yaramaz bir kediydi, düz duvara tırmanıyordu :) Çiçeklerim de onun en büyük
oyuncağıydı. Ayrı yere koydum ama kapının önüne kamp kurdu. Kapı açılır açılmaz
hooopp içerde ve çiçeklerin başında :) Neyse sessiz sakin hanım hanımcık kedim Gümüş bu eğlenceye daha fazla duyarsız
kalamadı ve oda Beter’e katıldı. Ve benim çiçeklerimin sonu oldu maalesef.
Çiçeklerimi yeniledim aynı film karesi :) Bu durum tekrarlandı tekrarlandı tekrarlandı. Sonra Ben hamile kalınca Beter’i vermek
zorunda kaldım çünkü çok yaramazdı başa çıkmam çok zordu, henüz 7 aylıktı
alışması kolay olurdu. Oldu da. Gümüş te
oğlum doğduktan 1 ay sonra 5 yaşında melek oldu L
Keşke yaşasa da bütün çiçeklerimle oynasa. Zaten kızmıyordum ama çiçeklerimi
onlardan kaçırıyordum. Yaşasaydı da ondan kaçırmasaydım. Şimdi evime tekrar
çiçek almak istiyorum. Kedilerimi hatırlayacağım çok üzüleceğim,
biliyorum. Hem evime tekrar renk gelecek
hem de Gümüşüm beni görüp sevinecek. Sizce hangi çiçeği alayım? Bana yardımcı olur
musunuz?
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder